به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس، آتش یک هفتهای است که به جان جنگلها و مراتع کهگیلویه و بویراحمد افتاده و از سردسیر تا گرمسیر در آتشسوزیهایی که علت برخی از آنها هنوز مشخص نشده میسوزد.
هفته نخست خرداد ۹۹ آتش بیش از ۲۰۰ هکتار از مراتع گچساران را نابود کرد و ۲ شبانهروز است که منطقه حفاظتشده خائیز دهدشت در حال سوختن است و ظهر روز گذشته ۹ خرداد هم ارتفاعات مشرف به روستاهای کره در منطقه سردسیر دنا طعمه حریق شد که با حضور محیطبانان در همان ساعات اولیه آتش مهار شد، اما هنوز خطر آتشسوزی در این استان وجود دارد.
- بالگردهای ارتش تا اطفای کامل آتش در کهگیلویه میمانند
- پیگیری دریافت تجهیزات و بالگرد برای مهار آتش در خائیز ادامه دارد
در مناطق سردسیر بویراحمد و دنا با بارشهای خوب، علوفههای زیادی در مراتع و جنگلها شاهد هستیم که با گرم شدن هوا و خشک شدن این علوفه خطر آتشسوزی وجود دارد و میطلبد قبل از اینکه فاجعه گچساران و دهدشت در این مناطق رخ دهد کاری انجام شود.
امید سجادیان، فعال زیستمحیطی کهگیلویه و بویراحمد، در خصوص آتشسوزیها گفت: با توجه به پوشش جنگلی همه ساله آتشسوزی در جنگلها و مراتع استان را شاهد هستیم، اما نکته جالب اینجاست که همه ساله مسئولان و مدیران ما در این آتشسوزیها غافلگیر میشوند.
وی ادامه داد: در استان ۶ ماه فصل بارندگی و ۴ ماه فصل خشک داریم که مسئولان ما میتوانند در فصول ترسالی برای ایام خشک که احتمال آتشسوزیها وجود دارد برنامهریزی کنند، اما این کار را انجام نمیدهند و نتیجهاش میشود آنچه امروز در خائیز میبینیم.
این فعال زیستمحیطی افزود: در آتشسوزی خائیز نیروهای واحد و افراد آموزشدیده وجود ندارد. اختلافات مانع رسیدگی به وضع موجود و مهار آتش شده است. کاش مسئولان به گونهای برنامهریزی کنند و در آمادگی باشند که در صورت وقوع آتش، در همان ساعات اولیه مهار شود.
سجادیان در ادامه با اشاره به اینکه ۸۰ تا ۹۰ درصد آتشسوزیها عمدی است، گفت: زمینخواری، اختلاف میان جوامع محلی که منجر به آتش زدن جنگلها و مراتع میشود، زغالگیری و یا سودجویی شکارچیان و بیاحتیاطی افراد در روشن کردن آتش و انداختن تهمانده سیگار همه از علل آتشسوزی در جنگلها و مراتع استان است.
وی بیان کرد: طی سالهای اخیر با حفاظت خوبی که در منطقه خائیز انجام شده بود، شاهد افزایش گونههای جانوری و حتی گیاهی در این مناطق بودیم، با این آتشسوزی بخشی از جانوران از بین رفتند و آن تعدادی هم که زنده میمانند به دلیل نبود علوفه و مواد غذایی از منطقه خارج میشوند و وارد منطقه ناامن میشوند که توسط شکارچیان شکار میشوند.
نظر شما